Περιοστίτιδα Κνήμης

Τί είναι η περιοστίτιδα κνήμης;

Ένας από τους πιο συχνούς τραυματισμούς που εμφανίζεται συνήθως σε δρομείς και στρατιωτικούς είναι η περιοστίτιδα. Συγκεκριμένα, αποτελεί το 15% των τραυματισμών που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του τρεξίματος και το 60% παθήσεων των κάτω άκρων. Συνήθως εμφανίζεται μετά από έντονες δραστηριότητες γυμναστικής και είναι αποτέλεσμα υπέρχρησης. Ο πόνος εμφανίζεται στο εσωτερικό μέρος της κνήμης και ορισμένες φορές μπορεί να συνοδεύεται από πόνο κατά τη διάρκεια της ψηλάφησης του πρόσθιου έσω μέρους της κνήμης. Ακόμα πόνος εμφανίζεται στην πελματιαία κάμψη με αντίσταση. Ορισμένες φορές είναι πιθανό να σχηματίσει και οίδημα.

Αιτίες

Δεν έχει αποδειχθεί η κύρια παθοφυσιολογία αυτής της πάθησης, αλλά έχουν αναφερθεί βασικοί παράγοντες κινδύνου:

• Αυξημένη ποδική καμάρα: Η αυξημένη ποδική καμάρα (το τόξο στο έσω χείλος του πέλματος) χαρακτηρίζεται ως κοιλοποδία. Η συγκεκριμένη πάθηση του άκρου ποδός αποτελεί την αντίθετη κατάσταση της πλατυποδίας η οποία είναι σπανιότερη. Στην πλατυποδία η ποδική καμάρα απουσιάζει τελείως ή είναι αποπλατυσμένη.
• Το φύλο (γυναίκες): H περιοστίτιδα εμφανίζεται πιο συχνά στις γυναίκες λόγω διατροφικών, ορμονικών και βιοχημικών διαταραχών.
• Υψηλό BMI: Ο Δείκτης Μάζας Σώματος (BMI) είναι ένας αξιόπιστος δείκτης ποσοτικοποίησης της παχυσαρκίας. Ένας άνθρωπος, ο οποίος είναι υπέρβαρος, προκαλεί μεγάλες φορτίσεις στα γόνατα και τις κνήμες των ποδιών του. Το γεγονός αυτό μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση περιοστίτιδας.
• Ανατομικοί παράγοντες του άκρου πόδα (ανισοσκελίες): Μία πιθανή ανισοσκελία του ποδιού αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης περιοστίτιδας. Εμβιομηχανικά το γεγονός ότι τα δύο σκέλη διαφέρουν σε μήκος επιβαρύνουν έναν άνθρωπο που αθλείται ή που η καθημερινότητά του περιλαμβάνει πολύωρη ορθοστασία.
• Έλλειψη βιταμίνης D: Η βιταμίνη D προσφέρει ασβέστιο στα οστά μας. Χωρίς αυτή τα οστά γίνονται πιο εύθραυστα. Άρα, χωρίς την επαρκή βιταμίνη δημιουργούνται συνθήκες που μπορεί να οδηγήσουν το άτομο να αποκτήσει περιοστίτιδα και μεγάλες πιθανότητες να υποστεί κάταγμα κοπώσεως σε πιο προχωρημένο στάδιο.
• Κακή ποιότητα υποδημάτων: Η κακή ποιότητα υποδημάτων κατά την άθληση ή την εργασία που απαιτεί πολύωρη ορθοστασία αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης της περιοστίτιδας.

Λόγω, όμως, των επαναλαμβανόμενων κραδασμών που δέχεται η κνήμη (υπέρχρηση) κατά την διάρκεια των αθλητικών δραστηριοτήτων (π. χ τρέξιμο, άλματα) έχει ως συνέπεια ο φλοιός του οστού να εμφανίσει  μικροτραυματισμούς.

Συμπτώματα

Κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος στην πρόσθια και έσω επιφάνεια της κνήμης και κατά μήκος των 2/3 αυτής. Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί κατά την διάρκεια της αθλητικής δραστηριότητας ή και μετά αλλά μειώνεται με την ξεκούραση. Επίσης, το άτομο θα πονάει και στην ψηλάφηση της περιοχής. Με την αίσθηση του πόνου το άτομο νιώθει ότι δεν μπορεί να εκτελέσει την άσκηση σωστά ή να περπατήσει με ευκολία. Σε προχωρημένο στάδιο όπου το μέλος έχει καταπονηθεί αρκετά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να προκληθεί κάταγμα κοπώσεως.

Διάγνωση

Για την διάγνωση της περιοστίτιδας ζητείται συνήθως από τον ορθοπαιδικό ιατρό μία ακτινογραφία και μαγνητική τομογραφία (MRI) για τον έλεγχο του επιπέδου φθοράς και ύπαρξης πιθανού ραγίσματος/κατάγματος ή οιδήματος. Επίσης, ζητείται για τον αποκλεισμό πιθανοτήτων ύπαρξης άλλων τραυματισμών του κάτω άκρου. Τέλος, εκτελείται ψηλάφηση στην περιοχή για τον έλεγχο παρουσίας ευαισθησίας και πόνου.

Τρόποι Αντιμετώπισης

Όπως προαναφέρθηκε, τα κύρια συμπτώματα είναι ο πόνος και η παρουσία οιδήματος/φλεγμονής στην περιοχή. Για την μείωση αυτών μπορούν να εφαρμοστούν οι εξής μέθοδοι:

1. Ξεκούραση: Με την μείωση της άσκησης ή της γενικής καταπόνησης της περιοχής ο χρόνος ξεκούρασης μπορεί να βοηθήσει στην μείωση των συμπτωμάτων, κυρίως του πόνου.
2. Εφαρμογή TECAR: Η εφαρμογή αυτή αντιμετωπίζει τον πόνο και την φλεγμονή. Υπάρχουν δύο τρόποι εφαρμογής: Χωρητική ή αντιστατική ραδιοσυχνότητα υψηλής ισχύος. Η χωρητική ραδιοσυχνότητα χρησιμοποιείται για δομές του σώματος με υψηλή περιεκτικότητα αιμάτωσης ή υγρού (π. χ αιμάτωμα ή οίδημα, μύες, λεμφικό σύστημα κ. α). Η αντιστατική ραδιοσυχνότητα χρησιμοποιείται σε δομές του σώματος με χαμηλή περιεκτικότητα αιμάτωσης ή υγρού (π. χ οστά, χόνδροι, τένοντες, σύνδεσμοι κ. α). Και οι δύο τρόποι εφαρμογής θα διεγείρουν το αιμολεμφικό σύστημα αποστέλλοντας οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά για να απομακρυνθούν οι άχρηστες ουσίες αλλά και για να προκαλέσει αγγειοδιαστολή και αναπαραγωγή των κυττάρων για την αναγέννηση των ιστών.
3. Διαμαγνητική Αντλία: Με την μεταφορά υπερπαλμικού μαγνητικού πεδίου η διαμαγνητική αντλία είναι ιδανική για την αντιμετώπιση μυοσκελετικών παθήσεων και κακώσεων που περιλαμβάνουν συμπτώματα πόνου, οιδήματος και φλεγμονής. Με αυτή, πετυχαίνεται η φλεβική και αρτηριακή αγγειοδιαστολή, προκαλώντας έτσι, την μεταφορά οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών στην περιοχή για την ταχύτερη επούλωσή της.
4. Μάλαξη με εργαλεία ERGON: Η τεχνική αυτή συνδυάζει στατικούς και δυναμικούς χειρισμούς με την χρήση εργαλείων μάλαξης των μαλακών μορίων. Με την εφαρμογή αυτή επιτυγχάνεται η κινητοποίηση οιδήματος ή αιματώματος, η αύξηση της αιματικής και λεμφικής κυκλοφορίας για την ταχύτερη επούλωση της περιοχής, η μείωση μυϊκού τόνου και σπασμού κ.α.
5. Ασκήσεις ενδυνάμωσης και διατάσεις: Με την μυϊκή ενδυνάμωση και τις διατάσεις των πρηνιστών/υπτιαστών του ποδιού, αφού έχουν υποχωρήσει σε αρκετό βαθμό τα συμπτώματα, βοηθούν στην επαναφορά του εύρους τροχιάς της περιοχής και της δύναμης.
6. Παγομάλαξη: Ο πάγος, εκτός από το αίσθημα ανακούφισης του πόνου, προκαλεί αγγειοσύσπαση, βοηθώντας έτσι, την διαδικασία απομάκρυνσης ή μείωσης του οιδήματος.

Στο Physioathens διαθέτουμε μεγάλη εμπειρία και εξειδίκευση σε θέματα περιοστίτιδας της κνήμης. Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού επικοινωνήστε μαζί μας στο τηλέφωνο: 2155456802.

Νάσος Κουτσουραδής, Φυσικοθεραπευτής, ΜΤ

Οστικό Οίδημα

Τι είναι το οστικό οίδημα

Το οστικό οίδημα (bone bruise) είναι το αποτέλεσμα τραυματισμού του οστού και αποτελεί ένα είδος κάκωσης που συναντάται συχνά σε μαραθωνοδρόμους, καθώς και σε αθλητές που εκτελούν επαναλαμβανόμενα άλματα.

Προκαλείται λόγω της επαναλαμβανόμενης καταπόνησης και υπερφόρτισης μιας συγκεκριμένης περιοχής του σώματος (σύνδρομο υπέρχρησης), με αποτέλεσμα να ραγίζει μέρος των δοκίδων που στηρίζουν το σπογγώδες υλικό του οστού. Ο τραυματισμός αυτός είναι γνωστός και ως περιοστικό αιμάτωμα. Αν δεν δοθεί η δέουσα προσοχή, μπορεί να παραμείνει για αρκετές εβδομάδες ή και μήνες.

Σε επιστημονική έρευνα που διεξήχθη το 1988, ασθενείς με πόνο στο ισχίο και το γόνατο υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι παρουσιάζουν μεταβολή στην πυκνότητα του μυελού των οστών, κατάσταση που δεν ήταν εμφανής με την απλή ακτινογραφία. Η πάθηση που εντόπισαν για πρώτη φορά οι ερευνητές ονομάστηκε «οίδημα του μυελού των οστών». Σήμερα αναφέρεται συνήθως ως «οστικό οίδημα», ονομασία που αντανακλά την τραυματική φύση της.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

• Πόνος ή ευαισθησία που επιμένει ακόμη και αφού υποχωρήσουν οι μώλωπες στο υπερκείμενο δέρμα.
• Διόγκωση στο σημείο τραυματισμού και στα μαλακά μόρια γύρω από αυτό.
• Μούδιασμα και πιθανή αλλαγή στο χρώμα του δέρματος επί της πάσχουσας περιοχής.
• Δυσκαμψία στις γειτονικές αρθρώσεις.
• Οξύς πόνος στην περιοχή κατά την άθληση.

Πώς αντιμετωπίζεται

• Εφαρμογή πάγου στην πάσχουσα περιοχή, αμέσως μετά τον τραυματισμό, για τη μείωση του πρηξίματος.
• Ανάπαυση από αθλητικές και άλλες δραστηριότητες που επιβαρύνουν την κατάσταση. Πολλές φορές, ο γιατρός προτείνει για τον πρώτο καιρό βάδιση με πατερίτσες και τοποθέτηση κνημοποδικού νάρθηκα.
• Επίσκεψη σε εξειδικευμένο ιατρό ή/και φυσικοθεραπευτή για έγκυρη διάγνωση.
• Φυσικοθεραπείες με τη χρήση διαμαγνητικής αντλίας και εντοπισμένης ραδιοσυχνότητας, για επιτάχυνση της θεραπείας.
• Σωστή διατροφή, πλούσια σε βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά, όπως βιταμίνη Κ και βιταμίνη C, που συμβάλλουν στην επούλωση του οστικού οιδήματος.
• Λήψη φαρμακευτικών σκευασμάτων και συμπληρωμάτων διατροφής, για ανακούφιση από τον πόνο και θωράκιση του οργανισμού.

Τι χρειάζεται να θυμάστε

• Η μαγνητική τομογραφία είναι η πιο ακριβής διαγνωστική εξέταση για το οστικό οίδημα.
• Στη σοβαρή του μορφή, το οστικό οίδημα μπορεί να επηρεάσει τη ροή του αίματος, με αποτέλεσμα να νεκρώσει μέρος του οστού. Αν και αυτή η βλάβη δεν είναι συνήθης, είναι μη αναστρέψιμη.
• Παράγοντες που συνυπολογίζονται στα αίτια του οστικού οιδήματος και καταγμάτων κοπώσεως είναι η οστεοπενία και η οστεοπόρωση. Επίσης η κακή απορρόφηση του ασβεστίου ή η έλλειψη βιταμίνης D3. Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες είναι η συνεχής αλλαγή τερέν, η απότομη υπερφόρτωση προπόνησης, η μεταβολή της τεχνικής και ο έντονος κραδασμός από άλματα. Τέλος, τις γυναίκες αθλήτριες επηρεάζουν οι ορμονικές διαταραχές και η αμηνόρροια.
• Είναι σημαντικό ο ιατρός να διαχωρίσει ένα τραυματικό οστικό οίδημα από παθήσεις με παρόμοια κλινική εικόνα, όπως η μεταναστευτική οστεοπόρωση ή η οστεονέκρωση.
• Για τη μείωση της διόγκωσης, ο πάγος, μέσα σε νοτισμένη πετσέτα, εφαρμόζεται στο τραυματισμένο σημείο για 10 με 15 λεπτά, κάθε 3-4 ώρες. Ο πάγος χρησιμοποιείται για 2-3 ημέρες από την ημέρα τραυματισμού ή μέχρι να υποχωρήσει το οίδημα.
• Είναι σημαντική η αποφόρτιση του πάσχοντος μέλους, αλλά θα πρέπει να αποφεύγεται η πλήρης αδράνεια. Το ιδανικό είναι να δημιουργηθεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα αποκατάστασης κλειστής κινητικής αλυσίδας, ανάλογα με το σημείο του τραυματισμού.
• Εάν ο αθλητής αγνοήσει τον πόνο που προκαλεί το οστικό οίδημα, το αμέσως επόμενο στάδιο είναι να καταρρεύσει το φλοιώδες οστό και να προκληθεί κάταγμα κόπωσης.

Σύνδρομο κροτούντος ισχίου

Τι συμβαίνει όταν νιώθουμε το ισχίο να «χτυπάει»;

Ως κροτούν ισχίο περιγράφεται η κατάσταση κατά την οποία υπάρχει μια αίσθηση αναπήδησης στο ισχίο, η οποία συνοδεύεται από κριγμό, επώδυνο ή ανώδυνο. Οι ασθενείς πολλές φορές αναφέρουν ότι νιώθουν σαν να «χτυπάει» η περιοχή του ισχίου.

Η συγκεκριμένη αίσθηση μπορεί να παρουσιαστεί τόσο στην καθημερινότητα (βάδισμα, ανέβασμα σκάλας, έγερση από καθιστή σε όρθια θέση), όσο και σε αθλητικές δραστηριότητες, επηρεάζοντας συχνά τους δρομείς, αλλά και τους χορευτές. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το συγκεκριμένο σύνδρομο ονομάζεται και «ισχίο του χορευτή».

Θεραπεία και αποκατάσταση κροτούντος ισχίου – Η σημασία της φυσικοθεραπείας

Ανάλογα με τη διάγνωση που θα προκύψει μετά από κλινική εξέταση και απεικονιστικό έλεγχο, προτείνεται η κατάλληλη θεραπεία. Το κροτούν ισχίο αντιμετωπίζεται συνήθως συντηρητικά με τη χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για την ανακούφιση του πόνου. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις χορηγείται κορτιζόνη.

Για την πλήρη αποκατάσταση συνιστώνται συνεδρίες φυσικοθεραπείας, που συμβάλλουν στην ανακούφιση του πόνου, επαναφέρουν την ελαστικότητα στο σημείο και λειτουργούν προληπτικά, προκειμένου να αποφευχθεί η επανεμφάνιση του φαινομένου στο μέλλον. Με τη συντηρητική θεραπεία, το πρόβλημα μπορεί να ξεπεραστεί μέσα σε 6-8 εβδομάδες.

Τι περιλαμβάνει η αποκατάσταση με φυσικοθεραπεία

Ορισμένες από τις τεχνικές που ακολουθούν οι φυσικοθεραπευτές για την ανακούφιση του πόνου όταν το κροτούν ισχίο βρίσκεται σε οξεία φάση είναι οι εξής:

• Θεραπευτική μάλαξη που στοχεύει στη βαθιά χαλάρωση των ιστών στους μηριαίους και γλουτιαίους μυς.
• Τεχνικές μυοπεριτοναϊκής απελευθέρωσης.
• Ήπιες ενεργητικές και παθητικές διατάσεις.
• Χρήση τεχνικών όπως οι υπερήχοι και η φωνοφόρηση.

Προτεινόμενες ασκήσεις αποκατάστασης

Οι ασκήσεις που ακολουθούν συνιστώνται στην περίπτωση του κροτούντος ισχίου, καθώς επιταχύνουν την αποκατάσταση, βελτιώνουν την κινητικότητα του σημείου και προσφέρουν ενδυνάμωση.

Διάταση λαγονοκνημιαίας ταινίας (Iliotibial band stretch)
Σταθείτε όρθιοι κοντά σε τοίχο, με το πάσχον πόδι από τη μέσα πλευρά. Στηρίξτε το αντίστοιχο χέρι στον τοίχο για ισορροπία. Σταυρώστε το υγιές πόδι μπροστά από το πάσχον διατηρώντας το πέλμα του πάσχοντος ποδιού σταθερό. Γείρετε με φορά αντίθετη προς τον τοίχο, διατηρώντας τη διάταση για 15-30 δευτερόλεπτα. Επαναλάβετε 2-4 φορές.

Διάταση απιοειδούς μυός (Piriformis stretch)
Ξαπλώστε σε ύπτια θέση με τα γόνατα λυγισμένα και τα πέλματα να πατούν στο έδαφος. Τοποθετήστε τον αστράγαλο του πάσχοντος ποδιού στον μηρό του αντίθετου ποδιού, πάνω από το γόνατο. Με τη βοήθεια των χεριών σας, ανασηκώστε το γόνατο του υγιούς ποδιού από το έδαφος. Τραβήξτε απαλά το γόνατο προς το θώρακα έως ότου νιώσετε τη διάταση στο γλουτό και το ισχίο του πάσχοντος ποδιού. Μείνετε σε αυτή τη στάση 15-30 δευτερόλεπτα. Επαναλάβετε 2-4 φορές.

Γέφυρα (Bridging)
Ξαπλώστε σε ύπτια θέση με τα γόνατα λυγισμένα, ώστε να σχηματίζουν γωνία 90 μοιρών. Σπρώξτε το έδαφος με τα πέλματά σας, σφίξτε τους γλουτούς και ανασηκώστε τη λεκάνη από το έδαφος, τόσο ώστε να σχηματίσει μια ευθεία γραμμή με τα γόνατα και τους ώμους. Μείνετε στη θέση αυτή για 6 δευτερόλεπτα, αναπνέοντας κανονικά, και κατόπιν κατεβάστε αργά τη λεκάνη στο έδαφος. Αναπαυθείτε για έως 10 δευτερόλεπτα. Επαναλάβετε 8-12 φορές.

Ενδυνάμωση απαγωγών (Clamshell)
Ξαπλώστε στο πλάι, με το πάσχον πόδι προς τα επάνω και χρησιμοποιήστε μαξιλάρι για τη στήριξη του κεφαλιού. Τα γόνατα και τα πέλματα ακουμπούν μεταξύ τους και τα γόνατα είναι λυγισμένα. Ανασηκώστε το επάνω γόνατο, διατηρώντας τα πέλματα μαζί και τη λεκάνη σταθερή. Τα πόδια θα πρέπει να ανοίγουν σαν αχιβάδα. Μείνετε με το γόνατο ανασηκωμένο για 6 δευτερόλεπτα και κατόπιν κατεβάστε το αργά. Αναπαυθείτε για έως 10 δευτερόλεπτα. Επαναλάβετε 8-12 φορές.